O nowym papieżu i stara galeria

Wybrano następcę Benedykta XVI,  jest nim niejaki Jorge Mario Bergoglio. Idealna okazja na napisanie notki, czyż nie?

 (serio? serio? ja chyba nie mam o czym pisać!)

Jako, że nie jestem osobą wierzącą, to wypadałoby napisać parę słów o nowej głowie Kościoła (zaraz wyjaśnię). Od razu zaznaczę, że hiszpańskiego imienia Jorge nie czyta się żorż, czy jorg (tak jak ja próbowałam i zostałam mentalnie zrugana). Czyta się horhe.

Kościół dokonał wręcz idealnego wyboru (ta, jakbym się na tym serio znała, ale tak mówi mój ksiądz, wiec... chyba ma rację? Powiedzmy, że coś tam mi przekazał). Nowy papież ma korzenie włoskie, o czym świadczy chociażby nazwisko (Serio, mój ksiądz fajnie o tym gadał, gościu ma talent oratorski. Nawet podświadomie zmusił mnie do wypisywania o papieżu na blogu. To jest dopiero talent!). Jest prymasem Argentyny i arcybiskupem Buenos Aires. Lepiej Kościół by nie wybrał. Katolicy otworzyli się zarówno na Nowy Świat (z czego Argentyńczycy tak bardzo się cieszą), ale i nie pozostawił Włochów z kwitkiem, tym bardziej, że Jorge przyjął imię Franciszka, a Franciszek jest patronem Włoch. To słodkie

(Wikipedia mojego księdza - wolna encyklopedia)

Długo by gadać. Zdaje się, że Kościół planuje jakąś ofensywę (tak on twierdzi, cholera wie, ja chyba nie mam zdania na ten temat), warto wspomnieć o tym, że Bergoglio należy do Towarzystwa Jezusowego. Jezuici, w nie tylko mojej opinii (bo księdza też), byli najbardziej zatwardziałymi wierzącymi… tuż za inkwizycją. Bądźmy szczerzy, nikt nie spodziewał się hiszpańskiej inkwizycji. 

Obiecuję, że już NIGDY nie będę pisać o sprawach natury religijnej.
Z ręką na sercu [chyba, że coś mi w życiu pierdolnie].

Narysowałam coś. Coś niekoniecznie ładnego, ale długo nie wstawiałam postów. To tak... Tam na dole to są moje inicjały na plastykę, za które dostałam szósteczkę.

Takie tam na plastyce

Może chcielibyście zobaczyć parę starych prac z 2007, 2008, 2009 i 2011, co? Myślę, że tak. Było odświeżenie galerii, to teraz trzeba ją nieco postarzyć.

Kiedyś rysowałam głównie za pomocą długopisów żelowych (tak też się da, no co?). Pobłogosław, dużo się pozmieniało. Nie uważam tych prac na dole za mistrzostwo... w ogóle to jest z nimi jakiś kwas. Ściana combo jakaś, no. Proszę o wyrozumiałość, wtedy nie było stylu czerń-biel i cholernie dużo szczegółów.

BUM!!!

To jest nowsze, niezła frajda była z Kakofonią :D

KOMIKS. Dymki miałam dodać w post produkcji .

Psychodeliczny kot dla każdego!

O tu taki wilk, który zamienia się w mutanta jakiegoś, wgle ma łapy w bandażach i takie ooooo.