Niespodziewany wylew twórczy. Caelo i Herold z Lankergates.

[EDIT]

Nom...

Po przeczytaniu komentarzy doszłam do wniosku, że Caelo przypadł Wam do gustu. Wykorzystam więc moment okresowej fascynacji, zalewając ten post jednym z moich ulubionych OC.  Zastanawiałam się, czy nie dodać przypadkiem krótkiej historii jego zdrowo popieprzonego życia…

Otóż Escapist: Świadkowie Przemocy jest historią, pod którą widnieje hasło: „Nie jesteś bogiem, ale ich los zależy od ciebie”. Jest to opowieść fantasy, której wydarzenia mają miejsce w świecie Escapistu.  

 

Otóż Caelo nie jest wilkiem, choć odnieść można wrażenie, że zwierzę to łudząco przypomina. W istocie jest drzewcem. Co to oznacza? Bycie drzewcem oznacza, że w twoich żyłach płynie krew żywiczna, a twój ogon może przybierać różne kształty. Drzewce są rasą żyjącą w zgodzie z naturą, rasą bytującą w całkowitej harmonii ze wszystkimi i wszystkim. 

Wolą starszyzny było powiązanie więzłem małżeńskim Caela z Cintho, z którą niedoszły pan młody przyjaźnił się od wczesnego dzieciństwa. Młodzieniec nie myślał jednak o spokojnym życiu na wsi ze swoja żoną i - prawdopodobnie - dziećmi. Caelo postanowił rozpocząć tułaczkę, życie na własny rachunek, bez żadnych zobowiązań i zasad. Problemy finansowe, potem bieda i nędza, zmusiły go do udziału w wojnie toczącej się pomiędzy Płonącymi Wybrzeżami a Herbą.  Stacjonując na froncie jako prosty szeregowiec, drzewiec przekonał się, że jego nadzieje na obfite łupy szybko gasną. Jednak szczęście uśmiechnęło się do niego i za wykazanie się szczególną odwagą w bitwie na Pierońskich Wysepkach – dostał awans i swoją pierwszą odznakę. Po kilkudziesięciu latach służby ku chwale Płonących Wybrzeży, Caelo zasiadał tuż obok bogini ognia, jako jej najbardziej doświadczony generał.

"Cisza".

Po paru latach stary generał zdał sobie sprawę, że przyczynił się do śmierci i nędzy wielu istot. Nędzy, która niegdyś dotknęła i jego. Poruszony generał zaczął pomagać Herbańskim biedakom fundując im domy opieki i wspomagając różne nielegalne organizacje. Osobiście chodził do takich placówek, przemycając żywność i wodę, z czasem również broń. Po pewnym czasie wybuchła rebelia, na której czele stanął Caelo. Powstanie krwawo stłumiono, a za zdradę Płonących Wybrzeży – bogini ognia skazała go na śmierć.

Caelcio uciekł i zaczął się włóczyć po świecie, ej.

Herold z Lankergates."Protektor".

Herold z Lankergates i Caelo poznają się w trakcie modlitw świątynnych, w których nie uczestniczą, bo nie wierzą.

Tak rozpoczyna się podróż tej dwójki staruszków. Na ich drodze początkowo nie pojawia się nikt szczególny.  Z czasem niewyraźne cienie zaczynają wyglądać zza drzew, a ponure pomruki i kozie ryki zagłuszają leśną ciszę. Caelo - bombardowany ze strony Herolda dziwnymi i tajemniczymi pytaniami powali zaczyna obawiać się o własne życie.

Tu na razie urwę, bo nie ma sensu opowiadać całej historyji. 

.

.

.

To ja powiem tak: zostałam nominowana do Versatile Blogger Award przez Shinei, co jest bardzo miłe z jej strony :) , ale równoznaczne z napisaniem siedmiu faktów o sobie.

Siedem faktów:

1 Jestem eskapistką

2 Kocham fantazjować na tematy moich OC

3 Wierzę w demony, nekromancję i inne praktyki magiczne o mrocznym wydźwięku (znaczy chciałabym, żeby było to prawdą

4 Kocham jeść mięso - nigdy się nie odchudzałam i w miarę trzymam figurę

5 Kocham rysować

6 Uwielbiam czarną śmierć i doktorów plag

7 Gardzę moim człowieczeństwem objawiającym się zajebiście kolosalną nienawiścią do wszystkiego, co mnie otacza, w tym do samych ludzi i ich cholernie absurdalnych zachowań.

„King of Babilonia”. 

Pamiętacie może „Lwa Babilonu”? Jest to jedna z postaci z Escapistu, nad której wyglądem postanowiłam trochę popracować. Kocham wyraz jego twarzy, to takie  

HUH! HUH! 

HUH!

HUH!

Tak na zakończenie, to ten szkic na dole zamierzam dokończyć w nadchodzącym tygodniu. Tytuł: „Psy tropiące”.